Madagaskar, Ringstaartlemuren
Vlag Madagaskar

Madagaskar Rondreis Reisverslag


1 Augustus 2010 begint onze reis naar een land dat al heel lang op ons verlanglijstje staat, maar dat heel lang te onveilig was om te bezoeken: Madagaskar!
We vliegen met Air France in 12 uur via Parijs naar de hoofdstad van Madagaskar: Antananarivo, kortweg Tana.
Onze Madagaskar rondreis is begonnen!

Het is na elven in de avond als we aankomen en een chauffeur brengt ons naar ons hotel: Relais des Plateau.
De volgende ochtend (wederom onmenselijk vroeg) vliegen we met Air Madagascar door naar Morondava aan de westkust.

Madagaskar is een eiland, een GROOT eiland, zeven keer zo groot als Nederland.
En we zullen merken dat we ons daar een beetje op verkeken hebben.
Waar we ons ook op verkeken hebben is de infrastructuur. In het oosten zijn er nauwelijks en soms geen wegen.
Dit eiland is een derde wereldland. Dat er geen internet is (wel in de grote stad Antananarivo), daar hadden we ons op ingesteld, maar geen elektriciteit? Geen warm water? Geen wc?
Voor een groot deel van Madagaskar is dat de normaalste zaak van de wereld.

In Morondava staan een chauffeur, Juju, en gids, Celestin, op ons te wachten. We moeten van Morondava naar het oosten met als doel het Tsingygebergte. Het is een intensieve reis over rode aarde.
We rijden eerst op asfalt, dat langzaamaan overgaat in een stofpad, maar dit rijdt nog prima.

Madagaskar ligt midden in de Indische Oceaan, ruim 400 kilometer ten westen van Mozambique.
Het eiland is zo'n 100 miljoen jaar geleden tot stand gekomen door de scheuring van het enorme Afrikaans-Aziatische oercontinent, ook wel aangeduid als Gondwana. Hierdoor is alle flora, fauna en cultuur van Madagaskar op een bijzonder unieke manier ontwikkeld.

Op Madagaskar hebben veel dieren- en plantensoorten zich geïsoleerd ontwikkeld. Hierdoor zijn er bijzonder veel endemische planten en diersoorten op Madagaskar.

Rond Morondava wordt veel rijst verbouwd, het hoofdvoedsel van de Malagassy.
We zien de eerste baobabs en Celestin belooft ons dat we er nog veel meer gaan zien en dan ook ruim de tijd krijgen om foto's te maken.

Na een tijdje komen we nauwelijks nog auto's tegen. Wel veel karren, voortgetrokken door zeboes (een os met enorme hoorns en een vetbult).

Na vier uur rijden, zo halverwege de rit, wordt het tijd voor een plaspauze. Voor de heren geen probleem, maar voor damestoeristen wel. Je bent hier al een attractie met je broek aan, iedereen komt op je af, laat staan in de bosjes zonder broek. :-(

Dus besluiten we alles op alles te zetten om een wc te vinden en die vinden we, maar wat voor een!!!!
Bij een soort winkeltje waar we ook water kopen, vraagt Celestin of we gebruik mogen maken van het toilet.
Riolering kennen ze hier niet en ook geen stromend water.
Het toilet bestaat uit twee plankjes boven een gat in de grond.
Je moet dansen om de maden niet over je schoenen te laten lopen.
Een aparte ervaring.

We pikken, op aanraden van de gids, onderweg een militair op die mee wil hobbelen in de achterbak. Bij het plaatsje Bekopaka moeten we wachten op de veerboot die ons over de Tsiribihina rivier zet.

Als je de kinderen hier hun eigen foto laat zien, raken ze helemaal door het dolle, echt vreemd om mee te maken hoe afgezonderd deze mensen leven.

Tijdens het wachten op de pont verorberen Juju en Celestin een heerlijke curry met rijst in het "restaurant", wij moeten in de auto ons stokbroodje met lauwe kaas eten. Het heeft uren in de achterbak in de zon gelegen en het is niet te eten.
Helaas mogen we niet aanschuiven bij Juju en Celestin........

..... in dit restaurant zonder koelkast en de rivier als afwasmachine zouden we ziek worden.
Jammer, want het ruikt heerlijk!

Er kunnen drie auto's op de pont. Ondertussen trekken de bewoners zich niets van ons aan:
ze zijn lekker de was aan het doen. De was wordt hier te drogen gelegd in het gras, in tegenstelling tot het oosten,
waar ze waslijnen gebruiken. En ook hier zijn de honden lekker lui!

In de lucht denken we rook te zien. We vragen of er ergens brand is. Het is echter geen rook, maar een zwerm sprinkhanen. Het ziet op sommige stukken werkelijk zwart in de lucht. Ze zijn onderweg naar de jonge rijstvelden.
Vroeg in de ochtend zijn veel sprinkhanen zelf de klos. Door de dauw op hun vleugels kunnen ze 's morgens niet vliegen en worden ze door veel mensen "geraapt" en verkocht op de markt. Sprinkanen zijn heel voedzaam, maar niet iedereen is er liefhebber van. ;-)

De Nijlkrokodil komt, hoewel de soort bedreigd is, nog vrij veel voor op Madagaskar.
Je ziet ze alleen niet. Ze houden zich schuil op de bodem van de rivier.

''Tam tam is het gelige of roodachtige gezichtsmasker dat vrouwen en meisjes op hun gezicht doen. Het beschermt hun gezicht tegen de zon en de hitte van het vuur. Maar het is voor hen ook een vorm van make-up.

Na de overtocht is het nog vijf uur rijden, maar helaas niet meer over weg: we rijden veelal over paden en door rivierbeddingen. We worden helemaal door elkaar geschud.
Leuk hoor, iets lezen in de National Geographic en er dan naartoe willen, maar de rit naar het Tsingygebergte is een helse rit. We begrijpen ook met het uur beter waarom hier geen toerist te bekennen is.
Lekker niet toeristisch hier en de huizen zijn nog goedkoop! Voor 5 euro heb je een huis. Je moet dat alleen wel omrekenen in kippen of kropjes sla, want geld bestaat hier nog nauwelijks. De huizen zijn gemaakt van hout, riet en soms afdekt met de leem waarmee de termieten hun heuvels maken. Daarom zijn de termietenheuvels hier nooit hoog. De termieten zelf worden aan de kippen gevoerd.

Tsingy de Bemaraha National Park

"Voor een bezoek aan de ‘Great Tsingy’ heeft u een goede conditie nodig en dient u geen last te hebben
van hoogtevrees
.", meldt de van tevoren ingewonnen informatie.
Laten we daarom niet overdrijven na een reis van 48 uur en eerst de "small Tsingy" uitproberen.

Het is hier overweldigend mooi!!!
"Tsingy tsingy" staat in het Malagasy voor voorzichtig lopen (vanwege de vlijmscherpe punten).

Omdat dit een officieel beschermd park is, mag Celestin (rechts) niet als enige gidsen en krijgen we een tweede gids toegewezen. We voelen ons met z'n tweetjes nu een echt grote groep! Celestin benadrukt dat hij in de gevangenis belandt als ons iets overkomt en roept ons regelmatig "moura moura" toe, wat "voorzichtig" betekent.

Met je knie op die puntjes is direct een wond!

Jaaaaaaaaaaaaaa, onze eerste bruine (common) lemuur!!!!!

Hotel l'Orchidee de Bemahara is mooi. Het restaurant is helemaal open onder een rieten kap. Ons huisje is omringd met campsisstruiken.

Na een lange reis is het in dit hotel heerlijk toeven.
Het is even wennen dat we alleen na vijven eventjes stroom hebben om de hele batterijmikmak op te laden, maar het is hier mooi en het eten is goed en soms een beetje vreemd.
Als vegetariër krijgen we heerlijke salades en curry's en als ontbijt iedere ochtend noedelsoep met eireepjes, grappig!!
En het heeft wel wat om een keertje
's morgens vroeg een kaarsje bij je ontbijt te krijgen, omdat er nog geen stroom is.

 

 

 

De toeristen die hier komen, zijn Fransen en over het algemeen erg leuke mensen.

Er is een heerlijk zwembad waar we een paar uurtjes mogen bijkomen.

De Grot

Dezelfde dag brengen we een bezoek aan een paar grotten die aan de rivier liggen.

Een ijsvogeltje rust uit op een tak.

Taboe(fady) in Madagaskar is je wijsvinger gebruiken om ergens naar te wijzen. Dat is heel erg onbeleefd.
Je mag alleen met je vuist wijzen, maar de gids corrigeert ons verschillende keren.

In een hoekje van een van de grotten zien we sleepsporen van een enorme krokodil.
In een ander hoekje ontdekt de gids een zeer gevaarlijke tarantula. Hij is banger van ons dan wij van hem.

In de rivier wordt de was gedaan en enkele vrouwen en kinderen zijn bezig met het vangen van garnalen.

De kano (pirok) waar we in varen is niet veel meer dan een uitgeholde boom.

Grande Tsingy

De Grande Tsingy zijn één van de meest gewilde bestemmingen van Madagaskar. Het grillige gebergte is tot werelderfgoed uitgeroepen door de Unesco. Een prachtige reportage in de National Geographic deed de reputatie van de Grande Tsingy helemaal uitgroeien tot mythische proporties.

De Grande Tsingy zijn onherbergzamer en interessanter dan de andere Tsingy, die zich bij Ankarana bevinden.

We klauteren door dit unieke gebied. De passages en kloven van de Grande Tsingy zijn smal en eng. De rotspunten zijn vlijmscherp. Deze Tsingy zijn habitat voor zo'n elf soorten lemuren, bijzondere vogelsoorten en planten.

De vetplanten die we hier aantreffen zijn familie van de baobab.

In het Tsingygebergte krijgen we direct kabels om ons middel. Niet omdat dat de bergen die we gaan beklimmen zo extreem hoog zijn, maar een kleine val kan hier al fataal zijn. De punten van dit gebergte zijn vlijmscherp!!!

Dit is een heel bijzondere kip!!!! En hij was nog brutaal ook!!!

Het reservaat omvat een karstlandschap. De kalkrotsen in het reservaat zijn gevormd door de afzetting van fossielen
en dode schelpen onder het zeeniveau zo'n 200 miljoen jaar geleden en zijn vervolgens zo'n 5 miljoen jaar geleden door regenwater vormgegeven.

De tsingy is zo als het ware een landschap van kathedralen gemaakt van kalk. Driehonderd jaar geleden bood deze Tsingy onderdak aan de “vazimba”, de eerste bewoners van Madagaskar.

Vandaag de dag dienen de rotsen als cultusplaatsen voor de omwoners. Dit massief strekt zich over tientallen kilometers van noord naar zuid uit.

Het wordt in het noorden begrensd door kliffen die zo'n drie- à vierhonderd meter uitsteken.
In het zuiden is de toegankelijkheid zeer gelimiteerd door de hoge karstpieken.

Bemaraha Tsingy is alleen toegankelijk in de maanden juli t/m oktober.

Je bent hier overgeleverd aan de grillen van de natuur, in het regenseizoen zijn de wegen onbegaanbaar en de Tsingy's onbereikbaar.

Over het pinnacle-labyrinth loopt een loopbrug die lekker wiebelt!

Maar ook hier moet af en toe gewerkt en gerepareerd worden en dan moet je geen hoogtevrees hebben. ;-)

De kabels die we dragen geven wel een veilig gevoel.

Bij het verlaten van het gebied verkopen kinderen zelfgemaakte kleibeestjes en cassave.

 

Het pontje over de rivier

De hele lange hobbelroute heen, moeten we helaas ook weer terugnemen via het plaatsje Belo, rivierbeddingen en twee ponten.



We staan onmenselijk vroeg bij de eerste pont, maar hier staat al een enorme rij auto's te wachten.

Een mooie gelegeheid om wat foto's van de plaatselijke bevolking te maken.
Door de lange wachttijd bij de pont, maakt de chauffeur een enorme vaart om wat tijd in te halen.
Hierdoor rijden we een zeboekar omver. Een groep mensen met baby en een bundel suikerriet vallen van de kar.
De gids moet zijn best doen om de dames weer te sussen.

Bij de tweede pont lijken we snel aan de beurt te zijn, maar daar wacht ons een ander oponthoud: van een auto die van de pont afmoet, heeft de motor de geest gegeven.

En aangezien er geen enkel aanhaakpunt voor een sleepkabel is, wordt dit een langdurige kwestie.

Kortom, weer een mooi moment om wat foto's van de omgeving te maken.

Als we verder rijden, zien we een heuse kapsalon in een blauw bouwvallig houten huisje en een " winkeltje" met allemaal scheppen. Machines kennen ze hier niet, alles gaat met de hand.

Laan van de Baobabs (Morondava)

De boom waarmee Madagaskar vaak wordt geassocieerd, is de bijzondere baobab boom.

Baobabs zijn heel speciaal van vorm: ze zijn dik, rond en ze hebben een platte kroon.

Baobabs kunnen een hoogte bereiken van zo'n dertig meter. In de stam van een baobab kan ongeveer zestigduizend liter water zitten.

Op Madagaskar komen zeven baobabsoorten voor. De bomen kunnen wel 2000 jaar oud worden.

De baobab is een heilige boom en speelt een voorname rol in veel Afrikaanse legenden en mythes.

Een van de meest bekende mythes ist, dat God, toen hij de bomen op aarde (op het gebied waar nu Madagaskar is) neerzette, op zeker moment zoveel haast had, dat hij uit tijdgebrek de bomen maar over zijn schouder wierp. Hierdoor kwamen de baobabs ondersteboven terecht en wijzen hun 'wortels ' naar de hemel.

De twee beroemdste baobab bomen zijn twee in elkaar gegroeide, verliefde baobabs.

Van baobabs wordt werkelijk alles gebruikt door de plaatselijke bevolking: schors, vruchten, het blad en het hout.

De Laan van de Baobabs is het meest toeristische oord in Madagaskar.

Vooral bij zonsondergang is het hier schitterend, maar staat het wel vol met toeristen.

De bomen bij avondlicht zijn heel fotogeniek.

Hotel palissandre

De planning is dat we dit hotel alleen met avondlicht zullen zien. We komen in het donker aan en zullen de volgende dag vroeg naarTulear vliegen.

Helaas, maar stiekem ook een beetje minder helaas, heeft ons vliegtuig 8 uur vertraging en worden we door de chauffeur in tien minuutjes terug gebracht naar Palissandre, waar we nog wat uurtjes relaxen bij ons huisje en het zwembad.

Het lijkt een paradijsje, maar in zee zwemmen zit er hier niet in, door de lagune die zee en strand scheiden.

's Avonds is het hier heeeel mooi!

Het eten is hier top!!

Isalo

Van Morondava vliegen we naar Tulear, waar een nieuwe gids, Arilala, ons opwacht.
Het Isalo National Park is gelegen in de provincie Toliara, dit is in het midden/zuidwestelijk gebied van Madagaskar.

Middenin de droge savanne in het zuiden van het eiland, doemen de bizarre rotsformaties van Isalo National Park op. 

In deze omgeving groeit de pachypodium rosulatum. Pachypodium's zijn succulente planten, die voor de droge periode water opslaan in hun stam. Deze plant lijkt op een minibaobab, is geen familie maar heeft in het juiste seizoen wel prachtige gele bloemen. Deze plant wordt vanwege zijn vorm ook wel olifantsvoet genoemd.

Het parkIsalo is met name bekend geworden door het prachtige, afwisselende en avontuurlijke landschap. Je ziet er onder meer ruige zandsteenformaties, canyons, vaak dorre grasvlaktes en idyllische groene oases met watervallen en prachtige palmbomen.

Doordat hier weinig regen valt, is het park het hele jaar te bezoeken.

Regelmatig passeren we een bergje stenen. Dat zijn de "zorgen- en wensenhoopjes": heb je een kleine wens,
dan maak je een bergje van een paar stenen, een grote wens betekent een grote berg stenen.
De mensen in Madagaskar zijn heel erg bijgelovig en doen aan witte en zwarte magie.

Na ongeveer een uur lopen maken de kale rotsen plaats voor weelderige jungle langs diepe kloven. 

Na een tijdje wandelen komen we bij de 'Piscine Naturelle', een natuurlijk zwembad met kristalhelder water temidden van tropische begroeiing.

Dit is een oase in het kale, droge berglandschap.

Voor de plaatselijke Bara stam is Isalo heilig. Tussen de kloven begraven zij hun familieleden in graftombes om ze een eeuwig leven in het hiernamaals te geven. Hier worden de doden na 5,6 jaar "gekeerd". Ze worden uit hun tijdelijke graf gehaald, opnieuw in doeken gewikkeld en herbegraven hoger in de rotsen.

Een pittige klim brengt ons naar de Nymphe waterval, waar we ook een bidsprinkhaan zien!!

We lopen een heel eind door een rivierbedding en komen verschillende watervallen tegen.

Van alle dieren die op Madagaskar leven, zijn de lemuren wel het allerberoemdst. We kunnen ongeveer 50 soorten lemuren onderscheiden. Er worden nog regelmatig nieuwe soorten lemuren ontdekt.

Het bekendst en meest voorkomend zijn de bruine lemuur, ringstaartlemuur, zwarte lemuur en de mooie, panda-achtige indri-lemuren.

Lemuren zijn erg brutaal, want gewend aan mensen en ze maken grappige, varkensachtige geluiden.



Na zes uur wandelen, vinden we het wel mooi geweest. Ons hotel, Le Relais de la Reine, ligt schitterend tussen de rotsen.

Er is een zwembad en in de muren zijn patronen gemaakt. Als je goed kijkt zie je de ringstaartlemuren.
De Coco Punch is hier geweldig!!!!

's Avonds wordt het zwembad feeëriek verlicht.

En het eten is hier super!!!!

Ranomafana National Park

Na het droge Isalo gaan we richting de oostkust waar we een bezoek brengen aan het Nationaal Park Ranomafana.

We logeren twee nachten in het mooie bungalowcomplex 'Setam Lodge' en we zijn blij dat we hier een elektrisch kacheltje aantreffen. Het is hier 12 graden!!!

Nationaal Park Ranomafana is ruim 40.000 ha tropisch regenwoud groot en je vindt er onder andere varens, eucalyptus, bamboe en orchideeën. Al snel hebben we geluk: we zien de grote bruine bamboelemuur, de roodbuiklemuur, de grijze bamboelemuur en een slapende muislemuur. Ook zien we een familie gouden bamboelemuren. Deze lemuursoort is pas in 1986 ontdekt.



Het Ranomafana National Park ligt ten zuiden van Antananarivo in een gebied met veel neerslag. De naam is samengesteld uit de woorden Rano (= water) en Mafana (= heet). In het park zijn verschillende warmwaterbronnen te vinden. Het wemelt hier van de gekko's en ze zijn gek op banaan, dat ontdekken we al snel.

Behalve de vele gekko's, trekken ook de watervallen onze aandacht.

Door de steile en glibberige paden is het een extreem intensieve tocht die 6 uur duurt.

De rupsen doen hier graag aan polonaise!!!

En dan opeens zien we een sifaka-familie. Twee volwassen halfapen met een jong.

Bijzonder is de "traveller's tree", genoemd naar het water dat in de grote bladeren blijft staan en zo reizigers in vroeger tijden van water voorzag. Deze boom is ook het symbool van de nationale vliegmaatschappij, Air Madagascar.

Avondwandeling

Ongeveer de helft van alle bekende soorten kameleons komen op Madagaskar voor.

De meeste kameleons leven in bomen. Hun lichaam is lateraal (aan de zijkant) afgeplat. Hun kop is versierd met kammen en hoorns.

De ogen zijn groot en puilen uit. De ogen kunnen zich onafhankelijk van elkaar bewegen. Dit ziet er zeer eigenaardig uit.

Ze hebben, afhankelijk van de soort, twee of drie tenen aan de poten. Deze tenen dienen als grijptangen. Daarmee kunnen kameleons moeiteloos takjes omsluiten. Een extra houvast biedt de staart die zich om de tak heen rolt. Kameleons bewegen zich maar zeer zelden en als ze het doen, bewegen ze zich heel langzaam.

De tong van deze hagedissen is ook heel opvallend. Deze is bijna net zo lang als het hele lichaam.
Door de tong bliksemsnel uit te steken, pakt de kameleon zijn prooi.
De prooi, die meestal uit insekten bestaat, blijft aan het knotsvormig verdikte uiteinde van de tong vastkleven.

Behalve kameleons zien we tijdens de nachtwandeling ook kikkers en indrukwekkende spinnen.

Deze tor schijnt erg lekker te zijn, maar dat proberen we maar niet uit.

Arbeiders De Bakstenenfabriek

In het zuidoosten komen we veel "bakstenenfabriekjes" tegen. In deze streek zijn de huizen van baksteen i.p.v. leem.
Hier werken complete families en worden de stenen gevormd en gebakken.

Sinds begin dit jaar is de kinderarbeid op Madagaskar met een kwart toegenomen.

Meestal gaan de werkende kinderen helemaal niet meer naar school. Andere kinderen duiken af en toe op, als ze die dag geen werk hebben. Twintig procent van de kinderen staat op een school ingeschreven, tegen 50 procent vorig jaar.
Kinderarbeid is verboden op Madagaskar, maar de armoede doet ouders hun bedenkingen opzij zetten.

De Smederij

Bij een smederij kijken we onze ogen uit. Hier worden leuke decoratieve hebbedingetjes gemaakt en verkocht.
Vooral de baobab is een veel verkocht artikel.

Zelfs de toiletten (jaaaaaaaa, die heb je hier!!!!!! we zijn in het oosten!) hebben de vorm van twee verliefde baobabs.

De arbowet bestaat hier niet. Kinderen rennen langs gasbranders en gasflessen staan nonchalant opgesteld.
Vrouwen wassen af in een pan met water en ganzen dartelen rond. Vrijwel alle arbeiders hier zijn geheel of gedeeltelijk doof.

Ambalavao: De Papierfabriek

In Ambalavao bezoeken we de papierfabriek, waar ze met de hand papier maken van boomschors.

Met hamers wordt in water geweekte bast plat geslagen en dan uitgesmeerd op grote platen, versierd met bloemetjes en in de zon te drogen gezet. Het resultaat is een soort behangpapier.

Ambosina: Rozenhout

We bezoeken een houtbewerkingfabriekje waar het geliefde rozenhout wordt verwerkt tot allerlei gebruiksartikelen.

De export van rozenhout was lange tijd illegaal in Madagaskar, maar in december 2009 is de wetgeving aangepast en is de exportvan rozenhout toegestaan.
Gevolg: een dramatische ontbossing met grote ecologische gevolgen.

Rozenhout is met name gewild voor het maken van muziekinstrumenten en meubelstukken.

Rozenhout heeft, ondanks de naam, niets van doen met de bloem, de 'roos'. Deze boom is een enorme reuzenboom, die in het oerwoud groeit en is familie van de palissander.


De Steengroeve

In Ambalakely, een stadje op het platteland in het zuiden van het eiland, werken meer dan honderd kinderen in een steengroeve. Samen met hun ouders slaan ze er rotsblokken aan stukken. Het is afmattend werk, maar voor de gezinnen die er werken is het de enige manier om het hoofd boven water te houden.

Kinderen die in een steengroeve werken, verdienen ongeveer 70 eurocent per dag.

Antsirabe

Tot 1870 was Antsirabe slechts een klein gehucht waar omwonenden naar toe kwamen om zout te halen.

Onderweg lunchen we in een restaurantje waar kora gespeeld wordt.
Je moet in een restaurant in Madagaskar niet vreemd opkijken als je bijvoorbeeld geen rode wijn kunt bestellen,
omdat de kurkentrekker gebroken is.
Ons hotel, la Rose du Vent, is eigenlijk meer een pension en heeft een zeer vreemde eigenaar waar we hier verder niet op in zullen gaan. ;-)

De stad werd pas echt op de kaart gezet met de komst van Noorse missionarissen.
Het gezonde klimaat en de thermische bronnen waren voor hen aanleiding hier een kuuroord te openen.

Antsirabe ligt op 1500 meter hoogte in de heuvels van centraal Madagaskar.

De stad staat bekend om zijn (half)edelstenen.

Antsirabe is de stad van de pousse-pousse, de Malagassische variant van de riksja, die lopend worden voortgetrokken.

Vanwege haar hoge ligging wordt de stad ook wel de koudste stad van Madagaskar genoemd.

Lac Tritriva

Vlakbij Antsirabe ligt het Lac Andraikiba, een mooi blauw, ruim 80 meter diep meer in een steile vulkaankrater.
Als je bovenop de kraterrand staat, heb je een bijzonder fraai uitzicht over de dorpen en gerstculturen.
Van de gerst die hier geoogst wordt, wordt het bekende 'Three Horses Beer' gebrouwen.
Rond het Lac Andraikiba wemelt het van de kinderen die souvenirs verkopen. We maken met jongen die zich spontaan heeft aangeboden als gids een mooie wandeling rond het Andraikiba-meer.

Het Andraikibameer kent vele legenden en fady's (taboes). Zo mag je niet in het meer zwemmen of varkensvlees naar het meer brengen. Het meer is heilig voor de lokale bevolking.

Antananarivo

Op onze laatste dag op het hoofdeiland rijdt Arilala ons rond in de hoofdstad Antananarivo.
Een drukke en onveilige stad, waar we heerlijk lunchen bij Le Gril du Rova, samen met Arilala.
We moeten 110000 ariary (40 euro) afrekenen en dat is extreem duur voor hier, namelijk het gemiddelde maandsalaris.
We overnachten voor de tweede keer in Hotel Relais des Plateau. Morgenochtend extreem vroeg vliegen we naar Ile Sainte Marie.



Nosy Boraha (Ile Sainte Marie)

We hebben junglepaden bewandeld, lemuren gespot en rivierbeddingen en slechte wegen doorkruist. Wat is er dan lekkerder dan neerploffen op een tropisch eiland?

 

De officiële naam van Ile Sainte Marie is Nosy Boraha. Het eiland ligt voor de oostkust van Madagaskar en is vooral bekend als beste plek om bultrugwalvissen te zien. De hoofdplaats van Nosy Boraha is Ambodifotratra.
Het enige wat af en toe roet in het eten gooit is het weer, want het regent hier vaak........................en helaas ook twee van de vier dagen dat wij hier zijn.

We maken een fietstochtje met de griezelige hotelfietsen en rijden langs krakkemikkige huisjes en vrolijke mensen,
maar dan gaat het toch weer harder regenen.
En dan moet je je binnen vermaken, desnoods met de teckel 'John Lennon" die een kaartje draagt met daarop :
"Don't feed me, I'm fat already". ;-)

Nosy Boraha/ Ile Ste Marie is een lang en smal eiland van zestig kilometer lengte en vijf kilometer breedte. Het eiland is een echt 'bounty-eiland', met sneeuwwitte stranden en prachtige palmbomen. Je vind er kaneelstruiken, geurige kruidnagelbomen, heerlijk ruikende orchideeën, felkgekleurde bougainvilles en flamboyants. Het is af en toe net een botanische tuin.

Ten zuiden van St-Marie ligt het kleinere eilandje “Ile aux Nattes” dat echt enorm mooie stranden heeft.

Vanaf St-Marie kun je naar dit kleine bounty-eilandje varen of zwemmen en soms zelfs waden. Wij kiezen voor de boot.

Tussen juli  en september heb je grote kans om walvissen te spotten bij Ile Sainte Marie. Ieder jaar komen er een paar honderd bultrugwalvissen vanuit het Zuidpoolgebied naar de lauw warme wateren rond Ile Ste Marie om er te paren en het jaar er na te jongen.

De bultrug is één van de grootste walvissen ter wereld. Ze zijn bekend door de enorme sprongen, waarbij ze soms helemaal uit het water komen. De bultrug is voor de inwoners van Ile Sainte Marie een heilig dier, dat boze geesten kan verjagen.

We maken twee tochten. de eerste dag deint de boot behoorlijk. We zien zes walvissen, ze zijn totaal niet bang en tonen hun mooie staart. Het is alleen heel moeilijk om foto's te nemen met de deining en de golven. In de verte maakt een walvis een enorme sprong.
Na afloop smaakt de heerlijke warme kaneelthee goed als je ijskoud bent.

Bij ondergaande zon genieten we van een margarita en het witte palmenstrand.
Met mooi weer is Nosy Boraha paradijslijk!!!! En met mooi weer zijn de douches heet, eindelijk!!

Onze vakantie zit erop en we worden met de zeboekar naar het vliegveldje gebracht.

Met Air Madagascar vliegen we in 20 minuten terug naar Antananarivo.

In Tana verblijven we voor de derde keer in hotel Relais des Plateau. Het is maar voor een paar uurtjes, maar het is heerlijk om even een kamer te hebben in plaats van op het vliegveld te moeten wachten.

Wij hebben een geweldige reis naar Madagaskar gemaakt.
Veertien dagen Madagaskar leken wel twee maanden. Vol met indrukken vliegen we terug.

Avenue des Baobabs panorama

Highlights van onze Madagaskar rondreis

Tsingy gebergte, hier vind je de prachtige grijze puntige rotsen
Isalo gebergte: schitterende rotsformaties, watervallen, lemuren
Ranomafana Park: regenwoud, watervallen, lemuren, kameleons
Avenue des Baobabs: prachtige baobab bomen, wacht tot zonsondergang om er prachtige foto's te maken
Ile Sainte Marie: walvissen spotten

Abonneer je op de OneStop-Travel Niewsbrief.

Schrijf een review

Wil je ook zo'n reis maken?
Wil je ook zo'n reis maken?
Bekijk dan het vergelijkend overzicht van de voordeligste Madagaskar vakantie aanbiedingen

 

Naar Boven

Weersverwachting

Wil je ook zo'n reis maken?
Wil je ook zo'n reis maken?
Dit is een reis die speciaal voor ons is samengesteld. Wil je ook zo'n Madagaskar reis op maat? Stuur ons dan even een mail voor meer informatie!

Madagaskar Reizen vergelijken Madagaskar vakantie aanbiedingen vergelijken
Madagaskar vakantie aanbiedingen vergelijken